Podany adres email jest błędny
Pole wymagane

Nie masz konta? Zarejestruj się za darmo!

Fobia szkolna

Wydawać by się mogło, że to ta pierwsza klasa, jest takim kryzysem, momentem przełomowym dla dziecka i jego rodziców, i faktycznie tak jest, ale tak jak typowa nerwica, potrzeba czasu, aby objawy się rozwinęły, dlatego to zdecydowanie częściej drugoklasiści mają objawy fobii szkolnej, ku zdziwieniu ich rodziców, "bo przecież w pierwszej klasie wszystko było tak dobrze".

 

Czynnikiem bezpośrednim mogącym wywołać fobie szkolną jest często zdarzenie traumatyczne czyli takie, które wywołało bardzo silne emocje u dziecka, i nie musi to być jedynie strach, ale również poczucie ośmieszenia i poniżenia na przykład przez rówieśników czy nauczyciela.

 

Jakie czynniki dodatkowo narażają dziecko na fobie szkolną?

Wszystkie duże zmiany w życiu dziecka, od przeprowadzki, zmiany szkoły, rozwodu rodziców po ciężką chorobę i utratę kogoś bliskiego (śmierć dziadka, babci, czy bliskiej cioci). Wszystko to mocno chwieje poczuciem bezpieczeństwa u dziecka. Dlatego, jeśli tylko możemy warto rozciągnąć w czasie zmiany, które dotkną nasze dziecko. Nie serwować mu w przeciągu pół roku zmiany szkoły, miejsca zamieszkania i pogodzenia się na przykład z rozejściem rodziców.

 

Narażone są też dzieci o tzw. niskich umiejętnościach społecznych, które trudno nawiązują kontakt z rówieśnikami, są niesamodzielne (często jedynacy i dzieci matek nadopiekuńczych). Dzieci, które mało przebywały z rówieśnikami przed okresem szkolnym, a o wiele lepiej czują i "dogadują" się z dorosłymi. Takie dzieci nie potrafią odnaleźć się w nowej sytuacji szkolnej, zaadoptować do warunków i zasad, tworzą koalicję z dorosłym - nauczycielem, a nie z grupą rówieśniczą.

 

Zdjęcie przedstawiające zasmucone dziecko
Zasmucone dziecko

 

Fobia szkolna jak każda nerwica, będzie przede wszystkim występować pod postacią różnych gwałtownych objawów z ciała, od bólów brzucha, głowy, wymiotów po stany podgorączkowe, bóle w mięśniach i stawach, ścisk gardła na tle stresowym, przez co dziecko nie potrafi przełknąć śniadania, a zdarzają się i omdlenia. Co charakterystyczne, wszystkie te objawy ustępują jak ręką odjął w momencie gdy dziecko dowiaduje się, że jednak do tej szkoły dziś iść nie musi. Czy to oznacza, że udawało? Nie, objawy jak i cierpienia dziecka są jak najbardziej prawdziwe, to, że pochodzą z psychiki nie oznacza, że nie istnieją one realnie. Dziecko naprawdę przeżywa lęk, który logiczne ustępuje wraz ze zniknięciem sytuacji lękowej.

 

Rozwiązaniem, nie jest oczywiście zatrzymywanie dziecka w domu, bo im dłużej mu pozwalamy, żeby do tej szkoły nie szło, tym mocniej fobia się utrwala. Tylko w wypadku naprawdę silnego lęku, zakrawającego już o panikę, nie zmuszamy dziecka do pójścia tego dnia do szkoły, jednocześnie od razu podejmujemy działanie, i nie czekamy aż zaburzenia lękowe same przejdą. Bo stany lękowe mają raczej tendencję do nasilania się wraz z upływem czasu, a u starszej młodzieży przeradzają się nieraz w depresję. Zanim rodzic uda się do psychologa może wspólnie z dzieckiem popracować technikami relaksacyjnymi, bajkoterapią czy zabawą w odgrywanie ról - sytuacji dla dziecka lękowych, które może spotkać w szkole. Do głębszej pracy jak również diagnozy przyczyn rozwoju fobii szkolnej potrzebna już będzie indywidualna konsultacja z psychologiem.

 

 

Anna Sosinowska-Mróz

Psycholog, absolwentka Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.
Właścicielka Poradni Psychologicznej, redaktor.
Udziela porad wychowaczych dla rodziców.

Zobacz również

Czy dziecko może mieć depresję?

Czy dziecko może mieć depresję?

Co jest Krzysiowi? Czy to zaburzenie zachowania, trudności w nauce spowodowane jakimiś deficytami poznawczymi, czy po prostu taki ma 'charakterek i dojrzewa' - nie, chłopiec w ten sposób wyraża jak głęboko jest...

czytaj więcej

Mały złośnik - jak radzić sobie ze złością i napadami histerii u dziecka?

Mały złośnik - jak radzić sobie ze złością i napadami histerii u dziecka?

Złość dziecka zawsze wyraża jakąś potrzebę lub frustrację. Często ono samo nie wie jaką, dlatego trzeba dziecka tego uczyć, bo ta umiejętność będzie mu również potrzebna w życiu dorosłym.

czytaj więcej