Filharmonia Łódzka im. Artura Rubinsteina

Filharmonia Łódzka została nazwana imieniem jednego z najwybitniejszych pianistów XX wieku - Artura Rubinsteina. Ten wybitny artysta urodził się w Łodzi i wychowywał w rodzinie żydowskiej. Był znany przede wszystkim jako odtwórca muzyki wielkich kompozytorów takich jak Chopin, Szymanowski, Brahms czy Schubert. Historia Filharmonii zaczyna się 17 lutego 1915 roku wraz z pierwszym koncertem, którym był  'Wielki Koncert Symfoniczny'. Odbył się on w nieistniejącym już budynku ówczesnego Teatru Wielkiego. Od tamtej pory zaczęła również działać Łódzka Orkiestra Symfoniczna. Dyrygentem podczas tego koncertu, a jednocześnie założycielem instytucji był Tadeusz Mazurkiewicz. W 2015 roku Filharmonia obchodziła swoje 100-lecie, zdobywając Złoty Medal jako 'Zasłużeni Kulturze Gloria Artis'. W okresie istnienia, w gmachu Filharmonii Łódzkiej koncertowali najwybitniejsi muzycy, a wśród nich: Jan Paderewski, Artur Rubinstein, Karol Szymanowski, Ada Sari czy Krzysztof Penderecki. W tym miejscu należy też przywołać znamienite nazwiska współczesnych artystów: Lang Lang, Rafał Blechacz, Julianna Awdiejewa. Na wyróżnienie zasługuje również Orkiestra Symfoniczna, która odbyła wiele zagranicznych tournées. Oprócz koncertów symfonicznych, Filharmonia mile zaskoczy każdego melomana koncertami muzyki dawnej i organowej. 

Zajęcia edukacyjne dla dzieci w Filharmonii Łódzkiej

Fiharmonia Łódzka oferuje również zajęcia edukacyjne. W swoich programach uwzględnia także najmłodszych milusińskich. Zajęcia są podzielone na następujące kategorie wiekowe: 

• 0- 3 lat - cykl zajęć Baby Boom Bum, 
• 4-8 - warsztaty 'Odkrywcy Muzyki',
• 6-12 lat - Dziecięcy Uniwersytet Artystyczny.

BABY BOOM BUM, CZYLI EDUKACJA WEDŁUG EDWINA GORDONA

Cykl dla najmłodszych to zajęcia Baby Boom Bum, które opierają się na teorii uczenia muzyki według Edwina Gordona. Podczas zajęć dzieciom towarzyszą dorośli, co sprawia, że odnalezienie się w nowej sytuacji staje się łatwiejsze. W ramach tej kategorii istnieje podział na trzy grupy dla dzieci: od 0 - 1 roku życia, 1-2 r.ż., 2-3 r.ż. Zajęcia to przede wszystkim czas nieskrępowanej zabawy i możliwość nawiązywania pierwszych relacji rówieśniczych. Metodyka Edwina Gordona wykorzystuje naukowe stwierdzenie, iż dziecko najlepiej przyswaja wiedzę do 3. roku życia. Gordon twierdzi, że obcowanie z muzyką pozwala się 'osłuchać' i rozwinąć w dziecku wrażliwość muzyczną, która jest konieczna do zrozumienia muzyki w późniejszych latach. Metoda ta jest oparta na audiacji, czyli przyswajaniu i zrozumieniu zasłyszanej muzyki. Można wyróżnić trzy typy audiacji : akulturację, imitację i asymilację. Na akulturację składają się:  absorpcja, reakcje przypadkowe i reakcje celowe. Rozwijając pojęcia, kolejno oznaczają one: gromadzenie dźwięków z otoczenia, nieadekwatny ruch do dźwięków muzyki, próba ruchu do określonych dźwięków muzyki. Imitacja to proces koncentracji dziecka na otoczeniu. Można go  podzielić na dwie fazy. Pierwsza z nich to odrzucenie egocentryzmu, kiedy dziecko zaczyna sobie uświadamiać, że ruchy i dźwięki, które wydaje, nie są spójne z otoczeniem. Druga faza to przełamanie kodu, gdy dziecko naśladuje z dokładnością dźwięki, szczególnie motywy tonalne i rytmiczne. Ostatnim procesem audiacji jest asymilacja, kiedy dziecko angażuje się ze świadomością skierowaną na otoczenie. Wtedy następuje samoobserwacja i koordynacja. Najpierw dziecko zauważa  brak koordynacji między śpiewem a oddychaniem. Potem zdobywa umiejętność koordynacji, czyli umiejętność śpiewu i recytacji w połączeniu z oddechem i ruchem.

Zajęcia prowadzone metodą Edwina Gordona niewątpliwie kształtują inteligencję muzyczną, umiejętność koncentracji i uczą koordynacji ruchowej.

ODKRYWANIE MUZYKI METODĄ CARLA ORFFA

Zajęcia 'Odkrywcy muzyki' prowadzą doświadczeni pedagodzy z Towarzystwa Carla Orffa na Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina  w Warszawie. Program jest inspirowany założeniami niemieckiego kompozytora; został wprowadzony w latach 60-tych XX wieku przez Instytut Orffa mieszczący się w Salzburgu. Metoda jednak jest na tyle uniwersalna, że z powodzeniem stosuje się ją w dzisiejszych czasach. Oprócz umuzykalniania, stawia sobie również za cel umiejętność wspólnego muzykowania, improwizacji i tworzenie teatru muzycznego. 

 U podstaw idei leży proces kształcenia oparty na zabawie oraz syntezie ruchu, muzyki i słowa. Dzieci ćwiczą rytmizowanie i melodyzację tekstów. Częste są ćwiczenia typu imitacje - 'echo'. W koncepcji Orffa, kluczowymi elementami są mowa i ruch. Mowa zawiera w sobie melodykę i rytm, dlatego dziecko powinno sylabizować wyrazy, w ten sposób różnicując ich długość, co daje podstawy do zrozumienia podstawowych pojęć takich jak metrum. Uczniowie wypowiadają również rymowanki i proste przyśpiewki. W ten sposób doskonale ćwiczą też pamięć. Ruch jest wpisany w pierwotny instynkt człowieka, zawierając w sobie rytm i pulsację. Dlatego szczególną rolę odgrwa tu gra na instrumentach oraz wydobywanie dźwięków przy użyciu własnego ciała poprzez czynności takie jak: klaskanie, tupanie, pstrykanie palcami. Gra odbywa się przy użyciu prostych instrumentów perkusyjnych takich jak: grzechotki, marakasy, dzwonki czy tamburyn. Wybór tej grupy jest nieprzypadkowy, ponieważ pozwala lepiej odczuwać drżenie na ciele. Ćwiczenia efektywnie łączą w sobie śpiew, ruch oraz grę na instrumentach. Połączenie tych trzech elementów stymuluje mózg, a co za tym idzie przyczynia się do wielopłaszczyznowego rozwoju dziecka. Praca na różnych skalach poszerza umiejętność percepcji słuchowej dziecka. Podczas zajęć rozwija się też umiejętność równowagi. Program nie posiada sztwyno ustalonych zasad, ale ważna jest synteza wszystkich trzech elementów. Całemu procesowi musi oczywiście towarzyszyć spontaniczność, kreatywność oraz improwizacja. 

STUDIA DLA DZIECI CZYLI DZIECIĘCY UNIWERSYTET ARTYSTYCZNY

Dziecięca ciekawość i entuzjazm są nieposkromione. Co się stanie jak uderzę w ten wielki bęben? Czy orkiestra zagra bez dyrygenta? Czy trudno jest narysować komiks? Dlaczego wiolonczeliści płacą dwa razy więcej za bilety lotnicze? Odpowiedzi na te i wiele innych pytań to część programu Dziecięcego Uniwersytetu Artystycznego, który jest efektem współpracy Filharmonii Łódzkiej i Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Spotkania mają formę warsztatów podczas których artyści zdradzają sekrety swojego fachu, pokazują miejsca swojej pracy i wspólnie z dzieciakami realizują dany projekt. Każdy może stać się artystą. Zajęcia odbywają się dwa razy w miesiącu, w soboty.

Oprócz opisanej powyżej oferty edukacyjnej, Filharmonia oferuje również zorganizowane warsztaty dla uczniów szkół podstawowych z klas I-VI. Więcej informacji wraz z cennikiem zajęć można znaleźć na stronie oficjalnej Filharmonii Łódzkiej w zakładce dla dzieci.