Wesele

Stanisław Wyspiański

/ dla widzów od lat 13 / PREMIERA 19 grudnia 2015, sobota, godz. 17.00 /

TWÓRCY:
Reżyseria i opracowanie tekstu: Jakub Roszkowski
Scenografia: Maciej Chojnacki
Muzyka: Michał Siwak

OBSADA:
Mirella Rogoza-Biel - MARYNA
Gabriela Jaskuła - ZOSIA
Urszula Pietrzak - RACHELA
Wioletta Tomica - PANNA MŁODA
Maria Wąsiel - RADCZYNI
Ilona Zgiet - GOSPODYNI
Daniel Arbaczewski - DZIENNIKARZ
Konrad Biel - CZEPIEC
Bogusław Beniu Byrski - PAN MŁODY
Jacek Dragun - JASIEK
Mateusz Kaliński / Michał Zgiet (gościnnie) - GOSPODARZ
Kacper Kubiec - POETA
Bartosz Siwek. - CHOCHOŁ

Opisywane przez Wyspiańskiego wesele rozpoczęło się 20 listopada 1900 r., ale nie skończyło się następnego poranka. Nie skończyło się nawet - jak to na wsiach bywa - po kilku kolejnych nocach i porankach. Ono trwa do dzisiaj - trwa już 115 lat w naszych umysłach, może w naszych sercach, czasami w naszej duszy. W strzępkach zdań, cytatów - że trza być w butach na weselu, że Chińczyki trzymają się mocno, że gdzieś jest ta Polska właśnie, że cham jakiś miał złoty róg. Już nie bardzo pamiętamy, kto się żenił, po co, co z tymi Żydami, gdzie przebiega granica między miastem i wsią, za czyje jemy i za co pijemy. Ale jemy. Ale pijemy. I rozmawiamy. Długo i mądrze. A im więcej wypijemy alkoholu, tym dłużej i tym mądrzej. O miłości, o polityce, o nierównościach społecznych, o potrzebie zmian… o Polsce. I w którymś momencie zapraszamy na nasze wspólne już wesele Chochoła - innego, wyśmiewanego, wykluczonego. I on na to wesele przychodzi, zabierając przy okazji swoich, niechcianych wcześniej w tym domu, gości. Gości mówiących zdania, których nie chcemy słuchać, pokazujących obrazy, których nie chcemy oglądać, dających prezenty, z którymi nie wiemy co zrobić. A my dalej pijemy, jemy, bawimy się i tańczymy… chocholi taniec.

W realizacji przygotowanej przez zespół Teatru Andersena postanowiliśmy zatrzeć podział na aktorów i widzów. Gośćmi są wszyscy zebrani i wszystkich nawiedza Chochoł a potem kolejne duchy. Każdy z bohaterów naszego spektaklu nosi na plecach swoje alter ego (ludzkich rozmiarów lalki przypominające nieco rozsypujące się truchła), które wczepione w ciała gości przejęły nad nimi kontrolę i nie pozwalają wyrwać się z ogarniającego wszystko i wszystkich marazmu.

Możliwość kupna biletów w zakładce po lewej stronie.

Serdecznie zapraszamy!