Pinokio

Pinokio to jedna z najwybitniejszych powieści literatury dziecięcej, która traktuje o poszukiwaniu człowieczeństwa. Niesforny drewniany pajacyk, wiedziony chęcią poznania świata, ucieka z domu.

Nie słucha przestróg Świerszcza, który zdaje się być alter ego Geppetta, oraz napomnień Dobrej Wróżki, będącej uosobieniem mądrej matki. Pragnie się jedynie bawić i korzystać z życia z przyjaciółmi, którzy nie zawsze okazują się prawdziwi. Wiele czasu minie, nim Pinokio dojrzeje i zrozumie, jakich niewłaściwych wyborów dokonywał.

Wałbrzyska inscenizacja to pełna niezwykłych perypetii opowieść o życiu, dorastaniu, gdzie dziecięcy humor nieustannie przeplata się z refleksją. Pinokio, jak każdy młody człowiek, żądny jest przygód, nie chce chodzić do szkoły, kłamie, często wpada w tarapaty, ale potrafi także wzruszyć swoją serdecznością oraz potrzebą kochania i bycia kochanym. Dojrzewając do posłuszeństwa wobec ojcowskiej miłości, pokazuje nam, jak ważny jest szacunek dla rodzica.

Przedstawienie zaskakuje swą barwną formą: scenografią, kostiumami, animacjami, muzyką, grą świateł. Widownia zmieniona w podwodny świat, ze świecącymi stworami morskimi i odgłosem szumu morza, pozwala poczuć magię teatru. Sceneria buduje napięcie, towarzyszące zwłaszcza scenie połknięcia przez wieloryba. Nie brakuje też gagów i komizmu sytuacyjnego, ujawniających się m.in. w scenach z cyrkiem i postaciami z włoskiej komedii dell’arte, które podkreślają tylko wielowymiarowość widowiska.