Arteterapia dla uczniów

Jak poradzić sobie z agresją lub chorobliwą nieśmiałością u dziecka w wieku szkolnym? Jak zainteresować je nauką i jednocześnie sprawić, by była to świetna zabawa? Odpowiedzią na obydwa pytania może być twórczość plastyczna.

Czym jest arteterapia?

Terapia wykorzystująca plastykę, muzykę lub literaturę, zajęcia teatralne albo taneczne - wszystko to mieści się w dość szerokim pojęciu arteterapii. Wspiera ona rozwój młodego człowieka w okresie, gdy kształtujemy swój światopogląd, rozwijamy emocjonalność i uczymy się nawiązywać więzi społeczne. Niezależnie od tego, czy sami tworzymy, czy jedynie obcujemy ze sztuką, okazuje się, że może mieć ona na nas zbawienny wpływ. Arteterapia ma bardzo pozytywny wpływ na rozwój dziecka w każdym wieku.

Rozwój artystyczny dziecka w wieku szkolnym

Dzięki zajęciom twórczym, dzieci powyżej szóstego roku życia doskonalą umiejętności manualne, co wpływa również na charakter pisma. Wciąż posługują się prostymi schematami przedstawieniowymi, jednak w przeciwieństwie do przedszkolaków uczą się również stosować nowo poznane wzory we własnych układach. Często pojawia się tendencja do stosowania elementów dekoracyjnych, zatem w porównaniu do pracy przedszkolaka, rysunek ucznia będzie zawierał mnie pustego miejsca. Kontekst kulturowy przejawi się w zobrazowaniu przez dziecko sytuacji z życia społecznego (np. policjant, jazda samochodem), a także wykorzystaniu motywów ze znanych bajek. Jest to czas eksperymentowania i poznawania świata, zatem uczniowie w dużym stopniu będą zainteresowani techniką wykonania pracy. Prócz farb warto im zaproponować kolaże, fotomontaż czy większe formaty papieru. Zajęcia artystyczne wspomagają w tej grupie wiekowej rozwój poznawczy, rozwijają umiejętności planowania i rozpoznawania relacji przestrzennych i ogólnie przyczyniają się do wspomagania innych umiejętności szkolnych. Jest to doskonały etap, by zaszczepić w dziecku zainteresowanie kulturą i sztuką, zabierać na wycieczki do muzeów i zwiedzać zabytki.

Od czego zacząć?

Dziecko w tym wieku nietrudno zainteresować dobrym pomysłem. Ze względu na rozbudzoną ciekawość  i przejawiające się w tym czasie skłonności do wszelkiego konstruowania, warto zaproponować dziecku łączenie różnych technik artystycznych w pracy, np. wykorzystanie kilku rodzajów farb. W ten sposób można wykorzystywać i pogłębiać tematy podejmowane z młodszym dzieckiem jak Portret mojej mamy, Mój ulubiony bohater czy Fragment martwej natury. Julia Anastazja Sienkiewicz-Wilowska w książce "Dziecko rysuje, maluje, rzeźbi" w zalecanych zadaniach dla dziecka łączy twórczość plastyczną z kreatywnymi metodami na naukę i proponuje np. wykonanie rysunku ujemnych schodów, które pomagałyby zrozumieć liczby ujemne i dodatnie (gdzie poziom gruntu to 0, schody na piętro to liczby dodatnie, a do piwnicy ujemne). Anna Kalbarczyk, autorka podręcznika "Zabawy ze sztuką", zauważa również, że w tym wieku warto eksperymentować z dzieckiem nie tylko poprzez twórczość dwuwymiarową, ale też można włączyć więcej akcji i działania artystycznego typu happening czy performance, np. zainscenizować żywe obrazy inspirowane sztuką z własnoręcznie wykonanymi dekoracjami.

Magdalena Mazur